De veelbesproken marmeren zuilen binnen zijn waarschijnlijk gemaakt van Proconnesisch marmer, geïmporteerd van het eiland Marmara. Elke zuil is zorgvuldig hergebruikt uit oudere Romeinse gebouwen, waardoor de cisterne een indrukwekkend voorbeeld is van hergebruik van oude architectuur.

De gewelfde plafonds zijn gemaakt van steen en baksteen, gerangschikt in in elkaar grijpende bogen die het gewicht perfect verdelen. Dankzij deze techniek kon de cisterne meer dan 1500 jaar stabiel blijven, zelfs bij constante blootstelling aan water. Let op de 45 bakstenen zeilgewelven die rusten op een rooster van 32 marmeren zuilen, elk bekroond met Korinthische kapitelen. Als je door de ruimte loopt, zie je moderne conserveringstechnieken zoals stalen verstevigingsringen rond sommige kapitelen en een zwevende houten loopbrug boven de oorspronkelijke vloer.

Aan de voet van de zuilen ligt een hint van beweging: de zwembaden. Ga voor deze waterpartijen staan en kijk naar de weerspiegelingen van het ingewikkelde houtsnijwerk op de plafonds. De stilte van het water versterkt ook het geluid, waardoor je gefluister weerklinkt.

Als er één ding is dat je absoluut niet mag missen bij de cisterne, dan is het wel de licht- en videomapping show. Geavanceerde projectiemapping verandert de regenput in een live verhaal. Terwijl je rondloopt, worden digitale beelden geprojecteerd op de eeuwenoude muren, waardoor moderne visuele kunst wordt gecombineerd met eeuwenoude architectuur.

Theodosius Cistern begeleidt af en toe kunsttentoonstellingen, muzikale optredens en culturele programma's die gebruik maken van de unieke akoestiek en dramatische ambiance. De combinatie van gewelfde plafonds, spiegelende bassins en zachte verlichting creëert een onvergetelijke omgeving, waardoor bezoekers de geschiedenis als een live omgeving ervaren in plaats van als een statisch monument.

Ongeveer 500 meter buiten de Theodosius Cisterne staat het Aquaduct van Valens, dat zich meer dan een kilometer binnen de stad uitstrekt en meerdere waterbronnen van buiten de muren van Istanbul met elkaar verbindt. Vandaag de dag zijn de delen van het Aquaduct die je boven de grond ziet een zichtbare herinnering aan het verborgen waternetwerk dat ooit onder de stad liep.

Op straatniveau gaat de regenput schuil achter een modern glazen paviljoen, een kubus van heldere ruiten. Het strakke, eigentijdse ontwerp staat in schril contrast met het eeuwenoude ondergrondse reservoir dat het beschermt. Het plein rond het paviljoen omlijnt de vorm van de regenput en verwijst naar de historische ruimte eronder. Eenmaal binnen vervaagt de moderne wereld en daal je de trap af naar de schaduwrijke kamers, waar je onmiddellijk terug in de tijd wordt gebracht.

Als laatste controle van je reisroute kun je in de cadeauwinkel ter plekke souvenirs, boeken, ansichtkaarten en andere artikelen kopen. Mis de oude stortbaktegels niet onder vergroting, waar slow-motion displays ingewikkelde details onthullen die je een intiemere blik gunnen op hoe de stortbak werd gebouwd.